Στα μονοπάτια των σκέψεων της Ποιήτριας Μάρως Βλαχάκη

...ας  αφεθούμε στα όμορφα μονοπάτια των σκέψεων της Ποιήτριας Μάρως Βλαχάκη και σας εγγυούμαι πως θα γίνει φωτεινότερο το απόγευμα μας....

Ψυχές.

Ψυχή που άντεξε ατέλειωτο χειμώνα
σε μια ανοιξιάτικη βροχούλα ναυαγεί.
δως της να πιει της μαυροδάφνης μια σταγόνα
από του πόθου σου τ’ αμίλητο κρασί.

Μέσα στα μάτια σου της μοναξιάς η πάχνη
κρύβει το όνειρο, αθέατο νησί.
Παιδιά σου είμαστε που ταξιδεύουν μόνα
για της ελπίδας την αστείρευτη πηγή.

Ψυχή που αγρύπνησε να γράψει ιστορία,
σ’ ένα νανούρισμα γυρεύει ν’ αφεθεί.
Παρ΄ την πνοή μας να γυρνούν του χρόνου οι μύλοι
και να σου δώσουν τη ζωή απ’ την αρχή.

 Νύμφες τριγύρω σου να στρώνουν χαμομήλι
εκεί που το ‘‘αύριο’’ θα βγει για να λιαστεί.
παιδιά σου είμαστε που καταφέρνουν μόνα
να ξεγελάσουν κάθε επίδοξο ληστή.

Αγιόκλημα και Μύρο μου
οι άνθρωποι τριγύρω μου
αχάριστοι και κακοπληρωτές.
Νοθεύουν το ροδόσταμο
με λόγο αθυρόστομο,
οι ίδιοι οι κριτές υποκριτές.

Ψυχές χωρίς παρέες φιλικές,
παλιές αυλές καινούριες φυλακές.
Ψυχές χωρίς κουβέντες πια γλυκές,
Ελλάδα φυτεμένη φοινικιές.

Αγιόκλημα και Μύρο μου
τυλίξου γύρω-γύρω μου.
 © Μάρω Βλαχάκη