Φιλοξενώντας τον συγγραφέα Απόστολο Μακρίδη!

   

Είστε έτοιμοι;  

....οικοδεσπότης: Θεόφιλος Γιαννόπουλος.

Ας αρχίσουμε λοιπόν την λογοτεχνική μας 'ανάκριση'...

   Το έργο σου απευθύνεται σε αναγνώστες που…

…αγαπούν την ελευθερία, που αντιπαθούν κάθε θεσμό και κάθε κατάσταση ανελευθερίας. Η στρατιωτική θητεία είναι ίσως ο πλέον ανελεύθερος θεσμός. Μπορεί να σου σκοτώσει το πνεύμα. Και μπορεί επίσης και να σε σκοτώσει σωματικά. Ή να σε αναγκάσει να θέσεις ο ίδιος τέρμα στη ζωή σου.

    Η ιστορία σου βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα; Κι αν ναι, σε ποια συγκεκριμένα;

Ναι. Πριν κάποια χρόνια διάβασα μια είδηση που με συγκλόνισε. Ένας στρατιώτης αυτοκτόνησε στον Έβρο. Ένας στρατιώτης που ποτέ δεν έμαθα το όνομά του. Παρακολουθούσα με φρίκη την υπόθεση, καθώς η οικογένειά του πάσχιζε να αποδείξει πως ήταν θύμα εκφοβιστικής συμπεριφοράς, ενώ οι αρχές υποστήριζαν πως αυτοκτόνησε λόγω ερωτικής απογοήτευσης. Ήταν μια αισχρή προσπάθεια του κράτους να αμαυρώσει τη μνήμη ενός ανθρώπου που-ένας θεός ξέρει τι κόλαση βίωσε- έφτασε στην έσχατη απόγνωση κι αφαίρεσε ο ίδιος τη ζωή του. Το έργο αυτό είναι αφιερωμένο στη μνήμη του. Στη μνήμη του άγνωστου εκείνου στρατιώτη. Κάποιος έπρεπε να πει την ιστορία του. Δεν ξέρω αν τα κατάφερα, αλλά αν μπορούσε με κάποιον τρόπο να διαβάσει το θεατρικό έργο μου, νομίζω πως θα έβρισκε κάτι γνώριμο και οικείο.

  Ποιος ήρωας της πλοκής σε δυσκόλεψε στην ανάπτυξή του και γιατί;

Ο Γιατρός, διότι ήταν τρομερά δύσκολο για μένα να «κατασκευάσω» έναν άτεγκτο και βαθύτατα είρωνα άνθρωπο.

   Πόσο καιρό κράτησε η συγγραφή του έργου σου;

Μόλις 15 ημέρες. Είδα την ανακοίνωση του 1^ου Πανελλήνιου διαγωνισμού θεατρικού έργου της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδας, λίγο πριν εκπνεύσει και αποφάσισα τελευταία στιγμή να το γράψω και να το στείλω. Ήταν μια απίστευτη εμπειρία, λυτρωτική αφενός διότι έθαβα τους προσωπικούς μου εφιάλτες, συναρπαστική αφετέρου καθώς δοκίμασα τα λογοτεχνικά μου όρια.

 Ποιο πραγματικό πρόσωπο  δε θα έβαζες ποτέ ως ήρωα/ηρωίδα ενός έργου σου;

Πίσω από κάθε έργο τέχνης, όποια μορφή κι αν έχει, νομίζω πως κρύβονται οικεία πρόσωπα. Όποιος λέει το αντίθετο, θαρρώ πως ψεύδεται.

 Γιατί πιστεύεις πως πρέπει να διαβάσει ένας αναγνώστης το έργο σου;

Δεν  μπορώ να σας απαντήσω. Εάν ζούσα στην Αμερική ή στην Δυτική Ευρώπη και ήμουν επαγγελματίας λογοτέχνης, θα σας απαριθμούσα σίγουρα ένα σωρό λόγους. Νομίζω πως ένα καλό βιβλίο κάποια στιγμή θα διαβαστεί για λόγους που είναι δύσκολο να ορίσουμε και να αναλύσουμε. Όπως δηλαδή γίνεται με όλα τα βιβλία.

Πού αφιερώνεις το βιβλίο σου;

Το αφιερώνω στη μνήμη των στρατιωτών που δεν άντεξαν τον παραλογισμό της στρατιωτικής θητείας κι αποφάσισαν να αυτοκτονήσουν. Κανείς ποτέ δεν είπε την ιστορία τους κι αν την είπε πάλι, αυτή ξεχάστηκε.

 Ποιος από τους ήρωές σου θα ήθελες να είναι πραγματικός;

Κανένας. Δεν θα επιθυμούσα να υπάρχουν άνθρωποι τόσο σκληροί όσο ο «Γιατρός», ούτε και τόσο διαλυμένοι ψυχολογικά, όσο ο «Άντρας».

 Συμφωνείς με την τιμή πώλησης του έργου σου; Πόση πιστεύεις πως θα έπρεπε να είναι;

Από τη στιγμή που δεν είμαι επαγγελματίας, δεν έχω δικαίωμα να εκφέρω άποψη για την τιμή. Εάν είσαι ερασιτέχνης (με την αρχαιοελληνική σημασία της λέξεως) συγγραφέας, το μόνο που θες είναι να διαβαστεί το έργο σου, όχι να αποκομίσεις χρηματικό κέρδος. Αντιθέτως ο εκδοτικός οίκος δικαιούται να ορίζει όποια τιμή επιθυμεί, καθώς πρέπει να είναι βιώσιμος. Οπότε δεν μου πέφτει λόγος.  

 Αν είχες το δικαίωμα να σου πραγματοποιηθεί μια λογοτεχνική ευχή, ποια θα ήταν αυτή;

Να δω το θεατρικό μου έργο να ανεβαίνει στη σκηνή. Τίποτα περισσότερο.

  Υπάρχουν έργα σου τα οποία ξανακοιτώντας στο παρελθόν, θα ήθελες να μην είχαν εκδοθεί;

Όχι. Έχω κυκλοφορήσει δύο ποιητικές συλλογές (αυτοέκδοση που μοίρασα σε γνωστούς και φίλους – από την πρώτη μάλιστα δεν έχω φυλάξει αντίτυπο ούτε για μένα) και δύο συλλογές διηγημάτων. Εξέδωσα όλα τα έργα μου πλήρως συνειδητοποιημένος. Και νομίζω πως αυτό ισχύει για κάθε μη επαγγελματία συγγραφέα.

 Σε επηρεάζουν οι κριτικοί βιβλίων και οι αναγνώστες με όσα θετικά ή αρνητικά σου μεταφέρουν για το έργο σου;

Το να κρίνει κάποιος θετικά ή αρνητικά το έργο σου, νομίζω πως είναι κάτι που δεν αφορά εσένα, αλλά τον κριτή. Όλοι θέλουμε να ακούμε καλά λόγια στο τέλος της ημέρας, είναι βαθιά ανθρώπινο αυτό, αλλά ίσως να είναι και μια μορφή αυταπάτης.

  Γράφεις βασισμένος στις δικές σου αφορμές ή στις ανάγκες της αναγνωστικής αγοράς;

Δεν επιθυμώ να έχω την παραμικρή σχέση με τις ανάγκες της αναγνωστικής αγοράς. Δεν υπάρχει χυδαιότερο πράγμα στη λογοτεχνία από το να γράφεις «κατά παραγγελία». Το έχω δει το συγκεκριμένο «έργο» και είναι καταθλιπτικό. Άτομα να γράφουν επειδή πρέπει να γράψουν. Και βεβαίως να γράφουν εντάσσοντας το έργο τους σε συγκεκριμένη θεματολογία. Έχω γράψει και διήγημα παρεμπιπτόντως γι’ αυτό το θέμα, ένα διήγημα βαθύτατα αυτοβιογραφικό και ειρωνικό. Το τραγικό της υπόθεσης βέβαια, είναι πως όσοι γράφουν βασιζόμενοι στις ανάγκες του αναγνωστικού κοινού, στο τέλος βραβεύονται και καταξιώνονται. Το έχω δει κι αυτό το «έργο». Και πρόκειται για παγκόσμιο φαινόμενο.

  Ποιες στιγμές αφιερώνεσαι στην συγγραφή;

Όταν έχω κάτι να γράψω. Πιστεύω πολύ στη συγγραφική αγρανάπαυση. Οι πνευματικές δραστηριότητες δεν γίνονται με το ζόρι. Αλλιώς καταλήγεις να γράφεις κατά παραγγελία όπως είπα και πριν. Το τελευταίο μου έργο είναι η «Σκουριασμένη αυτοκτονία», που το έγραψα πριν 2 χρόνια. Δεν έχω ξαναγράψει κάτι. Και δεν έχω ιδέα αν και πότε θα ξαναγράψω.

  Πόσο τελειομανής είσαι;

Στη λογοτεχνία δεν είμαι τελειομανής. Το αντίθετο θα έλεγα. Πιστεύω πολύ στην αυτόματη γραφή, αντιπαθώ θανάσιμα τις διορθώσεις και το σκάλισμα των όσων έχω γράψει. Όταν μπαίνω στον πειρασμό να διορθώσω κάτι, νιώθω σαν να δολοφονώ την αρχική ιδέα μου, σαν να είμαι ανέντιμος απέναντί της.

 Μελλοντικά σχέδια;

Προς το παρόν είμαι μεταπτυχιακός φοιτητής στην Αρχαία Ιστορία (έχω ήδη ένα μεταπτυχιακό στις θεατρικές σπουδές). Θα ήθελα πάντως να ασχοληθώ στο μέλλον με τη συγγραφή κάποιου ιστορικού βιβλίου. 

Σ' ευχαριστώ πολύ για την εξομολογητική σου συνέντευξη αγαπητέ μας συγγραφέα Απόστολε Μακρίδη, πάντα επιτυχίες εύχομαι στην λογοτεχνική σου διαδρομή!

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Απόστολος Μακρίδης:
Γεννήθηκα το 1976 στην Αθήνα. Είμαι απόφοιτος του τμήματος Ιστορίας – Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και έχω μεταπτυχιακό στις θεατρικές σπουδές. Ζω μόνιμα στην Κύπρο, όπου και εργάζομαι ως Φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση. Διηγήματά μου έχουν διακριθεί σε πανελλήνιους διαγωνισμούς κι έχουν δημοσιευθεί σε έντυπες και ηλεκτρονικές ανθολογίες. Το 2017 το θεατρικό μου έργο, «Η σκουριασμένη αυτοκτονία», πήρε έπαινο στον 1ο Πανελλήνιο διαγωνισμό θεατρικού έργου, της Ένωσης Σεναριογράφων Ελλάδος.
 

Το βιβλίο "Σκουριασμένη αυτοκτονία" θα το προμηθευτείτε από τα βιβλιοπωλεία Ιανός, Πρωτοπορία καθώς και από όλα τα βιβλιοπωλεία της Ελλάδας!

Επίσης, είναι διαθέσιμο και στο ηλεκτρονικό κατάστημα: elkistis.gr/shop

Τέλος, για τους αναγνώστες της Θεσσαλονίκης, μπορείτε να επισκεφθείτε τις εργάσιμες ώρες τα γραφεία των Εκδόσεων Ελκυστής στο κέντρο της πόλης (Αρριανού 15) ή να το παραγγείλετε δίχως μεταφορικά έξοδα στα τηλέφωνα  231 403 7484 ή 6977853682.