Σάββατο 25 Ιουλίου 2015

"ΝΟΘΗ ΖΩΗ" - Θεόφιλος Γιαννόπουλος

"ΝΟΘΗ ΖΩΗ"

Στο στέρνο σφιχτά
βαστώ ένα βρέφος που δεν είναι παιδί σου
η καρδιά μου ανασαίνει το κλάμα του
κι η αποστροφή που του ΄δειξες θα το τρανέψει
φθονώντας ενδόμυχα τα είδωλα που το εξοστράκισαν ως αριθμό
μα προστατεύοντας πιστά τα ένοχα κιτάπια τους
παραμένοντας χαμοβλεπής ουρανός μ’ ακονισμένες ψιχάλες
μέχρι τελευταίας ρανίδας του αίματός του

Ντρέπομαι στα νανουρίσματά του να μιλώ για όνειρα
μαζί του πενθώ και σιμά του γαληνεύω
ακούγοντας στη θάλασσα τη λύπη που το ζώνει
προειδοποιώντας το με ξεφτισμένη υπομονή
πως θα ονειρεύεται με άγκυρα το δάκρυ που στο στέρνο σκαλώνει
αφού ξέρω καλά
πως στοργικό καράβι το σύννεφο και βοριάς η μοίρα του
που τα κύματα θα το χαρακώσουν όταν ποθήσει ελπίδα

-Κι ορμήνεψέ του εσύ εάν θαρρείς
το φως του να ημερέψει-

Χτύπος εσπερινός θα σταυροκοπά τα χρόνια του
κι αψύς ουρανός πειθήνια ραμμένος θα ισορροπεί στα μάτια του
μιας και του είναι ταμένο να βογκήξει χαρμολύπη
με πεσκέσι τον Ήλιο στης νιότης τα μπαλώματα
και μ’ αγκάθινο στεφάνι να ομορφαίνει το προσκεφάλι του
όσο θα γέρνει η ψυχή του προς το χώμα
κι όσο θ’ αναμένουν κάποιοι τον επιθανάτιό του ρόγχο γι΄ ανακωχή
κάνοντας πρόβα τούτη τη στιγμή, σαδιστικά
στα μάτια άλλων

Και τι σεμνά 
που θ΄ απαγγέλουν τους επικήδειους λόγους τους στο τέλος 
Θεέ μου….
 
Θεόφιλος Γιαννόπουλος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου