Κυριακή 8 Μαρτίου 2015

Αφιερωμένο για σήμερα και για πάντα….




Γυναίκα

Γυναίκα
με τα μαλλιά που μυρίζουνε έρωτα
και χείλη που στάζουν σιωπή
άφησε να δω τις εικόνες εκείνες
που κρύβεις μέσα στα δυο σου μάτια

Άκουσε με
τρύγησα όνειρα για να σε βρω
μες από σύννεφα κι από Φεγγάρια
κι η μισή ομορφιά που πόθησα ήταν Ουρανός 
και η υπόλοιπη εσύ, μες στη καρδιά μου

Μη φοβάσαι
κλείσε τα βλέφαρα, σβήσε μου το φως
καμία πληγή σου να μην αντικρίσω
πάψε ν’ ανασαίνεις μ’ οτιδήποτε παλιό
το παρελθόν σου σήμερα έχει τελειώσει

Μη τρομάξεις
θέλω μονάχα ν’ αγγίξω τους γυμνούς σου ώμους
να σκαρφαλώσω πιο πάνω απ’ το λαιμό σου
κι απ’ την κορφή των λογισμών σου
να κυλίσω σαν δάκρυ σ’ όλο σου το κορμί

Κι ύστερα
σαν μπω στις μοναχικές σου σκέψεις
την ψυχή μου πλάι σου θ’ ακουμπήσω
να σου δείξω ότι από παλιά σε περίμενα
τα όνειρά μου ομολογώντας δίχως φόβο

Κι αργά
πριν η νύχτα ολότελα ξημερώσει
και σαν παιδί ευάλωτος θα νιώθω
θα κλάψω αυθόρμητα για να ελευθερωθώ
πριν ήσυχος σου πω πως σ’ αγαπώ…

Θεόφιλος Γιαννόπουλος © 2014

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου