 |
| Φωτο: Εφήμερίδα Σποράδες |
Άγιο ταξίδι
Χρόνοι παλιοί
καιροί απαράλλαχτοι
Σ’ αυτό το βιός που μας απέμεινε
περισώνουμε τις ανάσες μας για φυλαχτό
κρύβοντας στον κόρφο την αγωνία
και στο βλέμμα το φως
με το χάδι στο δάκρυ και το χαμόγελο στον Ξένο
γιατί τέτοιοι άνθρωποι γινήκαμε από γεννησιμιού μας
σε πείσμα της Μοίρας
που μας πέταξε σαν βότσαλο στην λίμνη
για να γεννήσει πληγές και εχθρούς
μα εμείς μονάχα Ήλιο στο μπράτσο
και παιδικές φωνές στην σιωπή μετράμε
να φοβερίζουν το άδικο και να ξομολογάνε την αλήθεια
Άγιο ταξίδι
αυτό το πέρασμα από την λησμονιά και τα
σκοτάδια
για να τιμάς το λουλούδι που φυτρώνει στην πέτρα
και να θωρείς την αλήθεια στων λευκών σπιτιών τις αυλές
για όσο υπάρχουν μανάδες να σε χαϊδεύουν στο πρόσωπο
κι όσο τα μποστάνια της αρχαίας ιστορίας που σε βάφτισαν
θα σε φιλεύουν ουρανό
Γραμμένο στην παλάμη και στο μέτωπο
η θάλασσα και τα σύννεφα
που κληρονομήσαμε
τούτα τα χώματα τ’ αγιάσαμε με αίμα σε τέτοιες εποχές
που κανένας δεν πίστευε σ’ εμάς
μονάχα ο Θάνατος και η Ελπίδα
που αγριεύουν κάθε που μυρίζουμε ελευθερία
φτάνει μια στιγμή κάτω απ’ το λιοπύρι για να ονειρευτείς
κι ύστερα αναλογίσου πόσο τρανός είσαι
και αν μπορούν να σου πάρουν αυτό
που γέννησε με τόσο θάρρος η ψυχή σου…
© Θεόφιλος Γιαννόπουλος - 3ο Βραβείο στον Β΄ Πανελλήνιο Ποιητικό Διαγωνισμός «Καισάριος Δαπόντες»,Σκόπελος 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου