Τετάρτη 11 Μαρτίου 2015

Συμμετοχή 1ου ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ BONSAISTORIES:¨ΤΟ «ΕΓΩ»&ΤΟ«ΕΣΥ» ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΞΕΝΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ¨-Σωτηρία Κυρμανίδου


...ακολουθώντας την χρονική σειρά των διηγημάτων που έχουν κατατεθεί στην ιστοσελίδα bonsaistories.gr, σας παρουσιάζω αρχικά το διήγημα με τον τίτλο ¨ ΤΟ «ΕΓΩ» ΚΑΙ ΤΟ «ΕΣΥ» ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΞΕΝΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ¨ - Σωτηρία Κυρμανίδου. Μπορείτε να ψηφίσετε αφήνοντας απλά το σχόλιο με την άποψη σας επισκεπτόμενοι την ιστοσελίδα bonsaistories.gr .-Δίνεται παραπομπή γι’ αυτό και στο παρόν άρθρο.-

¨ ΤΟ «ΕΓΩ» ΚΑΙ ΤΟ «ΕΣΥ» ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΞΕΝΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ¨ - Σωτηρία Κυρμανίδου.


Ηλιόλουστη η μέρα. Αν και χειμώνας ο ήλιος έλαμπε στο στερέωμα. Δειλά, δειλά οι πρώτοι νάρκισσοι πρόβαλλαν στο χειμωνιάτικο τοπίο. Η ευωδιά τους μεθυστική.

Το «Εγώ» ξύπνησε, τεντώθηκε, χαμογέλασε στην ημέρα και κοίταξε την εικόνα του στον καθρέπτη. Περιποιήθηκε τα μαλλιά του, τη φορεσιά του και αποφάσισε να βγει στην πόλη για περιπλάνηση και ό,τι ήθελε προκύψει.

Περιδιάβαινε λοιπόν την πόλη και όλα του φαινόταν ανυπόφορα. Κλειστά μαγαζιά, παιδιά ξυπόλητα, βρώμικα, να τρέχουν να καθαρίζουν τα παρμπρίζ των αυτοκινήτων, ζητιάνοι να απλώνουν το χέρι…

Ενοχλήθηκε απ’ όλη αυτή την κατάσταση κι έτσι αποφάσισε να απολαύσει τον καφέ του στο γνωστό του στέκι. Άλλοτε δεν υπήρχε θέση τέτοια ώρα. Τώρα είχε την πολυτέλεια της επιλογής της καλύτερης θέσης για να απολαμβάνει και το πέρασμα των ανθρώπων, που τρέχανε όλοι κατηφείς, βιαστικοί, προβληματισμένοι.

Βυθίστηκε σε σκέψεις. Ανιαρά τα έβρισκε όλα. Ο κόσμος βαρύθυμος, στην πολυκατοικία που έμενε, ήταν ο μόνος που είχε θέρμανση, έτρωγε ό,τι ποθούσε η ψυχή του, ταξίδευε, ψώνιζε επώνυμα ρούχα, παπούτσια… Νοιαζόταν τόσο για την καλοπέρασή του!

Όλα τ ’άλλα, τ’ αρνητικά τα προσπερνούσε… Δεν ήθελε να ξέρει.
Απήλαυσε λοιπόν τον καφέ του, μόνος βέβαια, γιατί ποιος ήθελε ένα «Εγώ» τόσο υπερήφανο που να προσβάλλει τους άλλους, να μην ακούει, να μη συμπονά;

Κατευθύνθηκε λοιπόν στο πολυτελές αυτοκίνητό του. Αυτός μπορούσε να το συντηρεί. Τι κι αν οι περισσότεροι τα κλείδωσαν και παρέδωσαν τις πινακίδες;

Δεν τον απασχολούσε καν…

Στην περιοχή τους υπήρχε μια υπέροχη λίμνη. Θα πήγαινε λοιπόν μια ωραία βόλτα να γέμιζε το μάτι του ομορφιά.

Η ψυχή του όμως;

Για την συνέχεια της ιστορίας και συμμετοχή με σχόλιο στον διαγωνισμό πατήστε ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου