Παρουσίαση συμμετοχών του 1ου ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ BONSAISTORIES: “ Η ΝΥΧΤΑ ΦΕΥΓΕΙ” - Μαρίζ Μαρκοπούλου

...ακολουθώντας την χρονική σειρά των διηγημάτων που έχουν κατατεθεί στην ιστοσελίδα bonsaistories.gr, σας παρουσιάζω το διήγημα με τον τίτλο  “ Η ΝΥΧΤΑ ΦΕΥΓΕΙ” - Μαρίζ Μαρκοπούλου. Μπορείτε να ψηφίσετε αφήνοντας απλά το σχόλιο με την άποψη σας επισκεπτόμενοι την ιστοσελίδα bonsaistories.gr.-Δίνεται παραπομπή γι’ αυτό και στο παρόν άρθρο.-

Η ΝΥΧΤΑ ΦΕΥΓΕΙ- Μαρίζ Μαρκοπούλου

Το οδόστρωμα της λεωφόρου γυάλιζε σαν καθρέφτης. Καθρέφτης θρυμματισμένος από τις πυκνές στάλες που έπεφταν χωρίς σταματημό. Οι υγρές πατούσες ήχησαν ρυθμικά εκείνη την προχωρημένη ώρα. Πέρασαν μπροστά από το Rex, που έμοιαζε με σκοτεινή χοάνη, τώρα που οι λιγοστοί θεατές είχαν πέσει προ πολλού για ύπνο. Προχώρησαν δίπλα από τις βιτρίνες, σκιερές πια, και το κινούμενο κορμί χωνεύτηκε στη νύχτα.

Τα πόδια έπεσαν σε μια λακκούβα, δεν είχαν υπολογίσει το βάθος της. Παπούτσια και παντελόνι έγιναν μούσκεμα. Μια ριπή αέρα θόλωσε προς στιγμήν το σεληνόφωτο μες στη λιμνούλα και τα πόδια κοντοστάθηκαν.

Εκείνη τη βροχερή νύχτα περπατούσαν μαζί με τα τακούνια της Ευρυδίκης για τελευταία φορά. Για πότε είχαν πρωτοκοιταχτεί, για πότε είχαν αγκαλιαστεί και χωριστεί; Θυμήθηκε τη γλυκερή ανάσα της στο στόμα του και το παγερό της λευκό δέρμα στη ζεστή του παλάμη. Είδε το κυματιστό είδωλό της στη λακκούβα. Αυτό ήταν όλο.

Το κορμί ταλαντεύτηκε κρύβοντας προς στιγμή το αντιφέγγισμα. Βαθύς αναστεναγμός ακούστηκε, το κορμί ίσιωσε και το βλέμμα ατένισε το μήκος της λεωφόρου.

Για την συνέχεια της ιστορίας και συμμετοχή με σχόλιο στον διαγωνισμό πατήστε ΕΔΩ