Παρουσίαση συμμετοχών του 1ου ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ BONSAISTORIES: “ Η ΓΡΙΑ ΜΑΡΚΕΛΑ” - Κωνσταντίνα Καψούρη

...ακολουθώντας την χρονική σειρά των διηγημάτων που έχουν κατατεθεί στην ιστοσελίδα bonsaistories.gr, σας παρουσιάζω το διήγημα με τον τίτλο  “ Η ΓΡΙΑ ΜΑΡΚΕΛΑ” - Κωνσταντίνα Καψούρη. Μπορείτε να ψηφίσετε αφήνοντας απλά το σχόλιο με την άποψη σας επισκεπτόμενοι την ιστοσελίδα bonsaistories.gr.-Δίνεται παραπομπή γι’ αυτό και στο παρόν άρθρο.-

Η ΓΡΙΑ ΜΑΡΚΕΛΑ- Κωνσταντίνα Καψούρη

Που εννοείται ότι δεν την βάφτισαν Μαρκέλα, αλλά Μαρία Αγγέλα, δεν ήταν σικ όμως και κάπου εκεί στον άνεμο του 1960 το έκανε Μαρκέλα, Marcela στ’ Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά, ίδιο ακουγόταν, ο τόνος έπαιζε, και τόσοι ναύτες μπες βγες, τους ήταν εύκολο.

Δεν κουράζεις τον άντρα, τον αλαφρώνεις.

Θα ’ταν δεκάξι, δεκαεφτά, την έδιωξε η μάνα της έγκυο, εκείνο το αποσπεράδι το αγοράκι ούτε ξέρουμε που βρίσκεται πια, η Μαρκέλα όμως ζει στην οδό Ομήρου 17, στο Πασαλιμάνι, κοντά εξήντα χρόνια τώρα.

Δεν της φάνηκε παράξενο όταν της είπαν «θα σε ταΐζουμε, θα σε ντύνουμε, θα σε κοιμίζουμε, αλλά θα χαρίζεις», ούτε μεμπτό ή αρτύσιμο, ό,τι της έδινε να ζήσει καλώς δεχούμενο. Στην αρχή πονούσε, καθώς διαπομπεύτηκε με τρόπους που δε γνώριζε ή καταλάβαινε, μετά όμως συνήθισε, κι αγνοούσε το αίμα ή τους μώλωπες ή τις εκχυμώσεις, δεν μύριζε πια τους ιδρώτες και τα γλυκόξινα ζουμιά των αγνώστων στο μαξιλάρι της, μόνο αναγνώριζε τα κρίματα και τους λυγμούς των ψυχών που ξεδιπλώνονταν ανάμεσα στα μπούτια της, μπούτια λευκά, αφράτα, ψωμένια, κάτασπρα.

Αγαπήθηκε η Μαρκέλα, από πολλούς. Γιατί ένιωθε. Κι η κατανόηση γίνηκε γνώση κι η γνώση χαρίστηκε απλόχερα σ’ όλα τα ξεκουμπωμένα παντελόνια που πέρασαν απ’ το κρεβάτι της, μ’ εκείνο με το μισοσαπισμένο στρώμα, του ’χωνε πορτοκαλόφλουδες και γαρύφαλλο στις τρύπες να μοσχομυρίζει και σκισμένη εφημερίδα να φτιάχνει το ίσιωμά του, αλλά, ναι, η πλάτη του άντρα να ’ναι, ίσια, σανιδωμένη, να ξεκουράζεται.

Για την συνέχεια της ιστορίας και συμμετοχή με σχόλιο στον διαγωνισμό πατήστε  ΕΔΩ