Παρουσίαση συμμετοχών του 1ου ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΥ BONSAISTORIES: “ΚΕΧΡΙΜΠΑΡΙ ΚΑΙ ΗΔΟΝΗ” - Σοφία Ξανθοπούλου

...ακολουθώντας την χρονική σειρά των διηγημάτων που έχουν κατατεθεί στην ιστοσελίδα bonsaistories.gr, σας παρουσιάζω το διήγημα με τον τίτλο  “ΚΕΧΡΙΜΠΑΡΙ ΚΑΙ ΗΔΟΝΗ” - Σοφία Ξανθοπούλου. Μπορείτε να ψηφίσετε αφήνοντας απλά το σχόλιο με την άποψη σας επισκεπτόμενοι την ιστοσελίδα bonsaistories.gr.-Δίνεται παραπομπή γι’ αυτό και στο παρόν άρθρο.-

“ΚΕΧΡΙΜΠΑΡΙ ΚΑΙ ΗΔΟΝΗ” - Σοφία Ξανθοπούλου

Πετάχτηκε ιδρωμένος. Πάλι ο ίδιος εφιάλτης. «Εκείνη να παλεύει με τα μανιασμένα κύματα κι η θάλασσα να τη ρουφάει στη σκοτεινή αγκαλιά της. Σαν να του φωνάζει κάτι, αλλά δεν μπορεί να την ακούσει». Από το ζόρι του ξυπνάει, τινάζεται πάνω. Η μορφή της ήρθε ξανά να τον αναστατώσει. Να του θυμίσει. Ή μήπως να του μιλήσει;

O Άλκης Σέκερης έριξε μια γρήγορη ματιά στον καθρέφτη πριν φύγει. Το εκ γενετής σημάδι πάνω στο αριστερό του μάτι χαλούσε τη μεσήλικη πια γοητεία του. Εκείνη έλεγε τότε ότι έμοιαζε με φράουλα. Τι τα θες; Αφού δεν ήταν πια κοντά του, δεν είχε κανένα νόημα η εικόνα του. Άρπαξε το κομπολόι του πάνω από το τραπέζι και πήρε το δρόμο για το αγαπημένο του λιμάνι.

Με ένα γιατί σφηνωμένο στο μυαλό του, έκατσε να απολαύσει τον τελευταίο καφέ του καλοκαιριού. Το ακριανό τραπέζι στο αγαπημένο του beach bar ήταν το ιδανικό σημείο για να ηρεμήσει, κοιτώντας τη θάλασσα. Οι αναμνήσεις καταπλάκωσαν την ψυχή του και είχε ανάγκη από τον σκέτο φραπέ του για να ξελαμπικάρει, να αποφορτιστεί.

Ρούφηξε την πρώτη γουλιά και άναψε τσιγάρο. Λεπτό και κατάλευκο, όπως τα δάχτυλά της. Μόλις το έκλεισε στο στόμα του, σφράγισε τα μάτια κι ένιωσε τα χείλη του να φυλακίζουν τα δάχτυλά της. Η ηδονή που τον πλημμύριζε τότε, όταν τα φιλούσε, τα έγλειφε, τα ρουφούσε, μπούκωσε τα κύτταρά του κι ώθησε τον καπνό να βγει από μέσα του με δύναμη. Δεν υπήρχε χώρος για τίποτα άλλο. Ξεχείλιζε ολόκληρος από Εκείνη.

Για την συνέχεια της ιστορίας και συμμετοχή με σχόλιο στον διαγωνισμό πατήστε ΕΔΩ